Rzwieński (ze Rzwienia) zw. też Rusieckim Jan h. Złotogoleńczyk (zm. przed 1492), starosta warszawski, sędzia ziemski warszawski, cześnik zakroczymski. Pochodził z niezbyt zamożnej rodziny osiadłej w Rzwieniu (dziś Rzewnie) w ziemi makowsko-różańskiej, w osadzie założonej zapewne w 2. poł. XIV w. na terenie obszernego lasu książęcego zw. Rzwień na południowy zachód od Różana. Przypuszczalnie był synem Jaśka ze Rzwienia (zm. po 1444 r.), który w l. 1414–25 otrzymał od Janusza I, ks. mazowieckiego, znaczne nadania nad Jurcem w ziemi wiskiej, a następnie powiększał swoje dobra Brzoze (dziś Brzóze) nad Narwią koło Różana; wydał swą córkę Dorotę (przed 1428 r.) za Wojciecha z Karwacza, syna Niełaskarza, sędziego ziemskiego makowskiego. Krewnym R-ego mógł być także Mikołaj ze Rzwienia (zm. przed 1459), pisarz ziemi czerskiej w 2. ćwierci XV w., pleban w Pomnichowie.
R. w l. 1453–5 był podpiskiem ziemi warszawskiej, przestał nim być przed kwietniem 1456; ówczesny pisarz ziemski nie jest znany. W r. 1461 został na krótko star. warszawskim. Zapewne w l. sześćdziesiątych XV w. ożenił się z Heleną, córką Tomasza, zwanego Gąsię, z Nadarzyna w ziemi warszawskiej i Magnuszewa w ziemi makowsko-różańskiej niedaleko Rzwienia. W l. siedemdziesiątych występuje jako Rusiecki ze Rzwienia, stąd można wnosić, że dzierżył wówczas rodowe dobra żony w Ruścu koło Nadarzyna (Tomasz Gąsię zm. po r. 1468, Helena została spłacona przez brata Aleksego w r. 1481). W tym czasie R. zbliżył się do młodego Bolesława V, księcia zakroczymskiego, stając się jednym z jego współpracowników. Od sierpnia 1477 do sierpnia 1482 był ponownie star. warszawskim. W czerwcu 1479 objął urząd sędziego ziemskiego warszawskiego. Pojawiał się odtąd często jako świadek na dokumentach Bolesława V. Dn. 13 III 1480 otrzymał od Janusza II, księcia sprawującego rządy m. in. w ziemi makowsko-różańskiej, prawo nieodpowiedni, zwolnienie od kar sądowych, a także obniżkę czynszu książęcego ze swoich dóbr (30 włók w Rzwieniu) do 6 gr. z włóki osiadłej. Powiększał wówczas swoje dobra. Już w r. 1475 dokupił część w Rzwieniu-Borutach, a od Bolesława V dostał 14 włók lasu nad Liwcem koło Pogorzelca. W r. 1480 kupił od tegoż księcia 20 włók lasu, zwanego Płatkownica, na lewym brzegu Bugu, 3 II 1481 – w sąsiedztwie 30 włók lasu zw. Czarnawa Niwa. Pierwsze nadanie 14 włók lasu nad Liwcem odstąpił w r. 1483 szwagrowi Aleksemu z Nadarzyna, otrzymując w zamian inne nadanie książęce: 14 włók lasu koło Płatkownicy. Stworzył w ten sposób nad Bugiem w ziemi nurskiej znaczny, dogodny do zagospodarowania, kompleks dóbr. W ziemi makowsko-różańskiej mogło jeszcze do niego należeć Brzoze, a także 3 włóki wolne od podatków w mieście Różanie, dawniejsza własność kanclerza Macieja z Różana. W sierpniu 1482 ustąpił R. ze star. warszawskiego, we wrześniu t. r. zwolnił urząd sędziego ziemi warszawskiej; powodem był zapewne pogarszający się stan zdrowia. Przeszedł wówczas na urząd cześnika zakroczymskiego. Zmarł przed r. 1492 (wspomniany jako zmarły).
Z małżeństwa z Heleną z Nadarzyna R. pozostawił syna Jakuba (zob.) oraz córkę Cecylię, żonę Jakuba z Bartnik, brata Tomasza, późniejszego kaszt. płockiego.
Wolff, Studia nad urzędnikami maz.; Katalog der Raczyńskischeu Bibliothek, Urkunden nr 149, P. 1885 I; – Kuraszkiewicz W., Wolff A., Zapiski i roty polskie XV–XVI wieku z ksiąg sądowych ziemi warszawskiej, Kr. 1950 s. XXII; Wierzbowski T., Przywileje królewskiego miasta stołecznego Starej Warszawy 1376–1772, W. 1913 nr 19; – AGAD: Błońska ziem. 3 k. 73v., 74v., Metryka Kor. 6 k. 102v., 118v., 126v.–127, 134, 279, Metryka Kor. 9 passim, Zakr. ziem. wiecz. rel. 24, 311v.–312v., Warsz. ziem. gr. 7 k. 550; IH PAN: Kartoteki ziem makowsko-różańskiej, nurskiej, warszawskiej i wiskiej, Słown. Hist.-Geogr. Mazowsza w średniowieczu (oprac. przez A. Wolffa).
Kazimierz Pacuski